Biz yetişkinler günü nasıl geçiyor? Çocukların bir günü nasıl? Sabah erkenden kalkıp çocukları okula hazırlamak, kahvaltı, çocukların servise yetişmesi ardından kendinizin servise yetişme çabaları derken gün hem bizlere hem çocuklara sabahın ilk ışıkları ile oldukça erken başlamış oluyor.
Yoğun stresli bir iş temposu, hele birde egolarının esiri olmuş, nefislerine yenik düşmüş insanlarla çevrili ise etrafınız günün yorgunluğu daha da artıyor. Günü bitirip eve dönüş yolunda kendi iç sesimizle günün mütalasını bitirip evde çocuklarla nasıl güzel vakit geçirebiliriz, gün içerisindeki özlemi nasıl giderebiliriz diye planlar yaparken biz. Çocukların iç dünyasında neler oluyor neler. Onlarda bizim gibi belkide daha büyük bir özlemle ailenin bir araya gelmesini bekliyorlar.
Sonrasında oynanacak güzel oyunlar, yeni kurgularla vakit su gibi akıp geçiyor. Çocukların yaşıtları ile geçirdikleri vakitte harcadıkları enerji oldukça fazla olmasına rağmen anne-babalarını gördüklerinde sanki bu enerji katlanırcasına artıyor. Bitmek bilmeyen bir enerji ile hiç durmaksızın bir koşuşturmaca. Şarkılar söylenir, saklambaç oynanır derken benim pilim biter ama çocuklarınki hiç bitmiyor. Uyumak istemiyorlar bile ama yatağa yatar yatmaz da uyuya kalıyorlar.
Birde bakmışsınız ki sabah olmuş. Yeni bir gün daha başlıyor. Günler ardı ardına geçip gidiyor her günümüz bir öncekinden daha iyi olsun diye çabalarken özümüzle barışık, sevgi dolu, merhametli olmak varoluşumuzun bir parçası olmaktan çıkmasın.
Sevgiyle, sağlıcakla kalın. :)
