Mevlana "Ben'im Ancak"
Demedim mi sana, gitme oraya; seni tanıyan, bilen ben'im ancak;
Şu yokluk serabında hayat pınarın ben'im.
Kızıp uzaklaşsan da yüzyıllık yola gitsen, sonunda dönüp gene bana gelirsin;
Son durağın ben'im demedim mi?
Demedim mi sana, dünyanın süsüne razı olma;
Senin razı olacağın otağın ressamı ben'im ancak.
Demedim mi sana deniz ben'im, sen bir balıksın;
Karaya gitme; arı duru denizin ben'im ancak.
Sana, kuşlar gibi tuzağa gitme;
Haydi gel, kolundaki kuvvet ben'im demedim mi?
Demedim mi sana, keserler yolunu, soğuturlar seni;
Ateşin, coşkun, sıcaklığın ben'im ancak.
Demedim mi, yakıştırırlar sana kötü kötü sıfatlar; sen olursun kaybeden;
Halbuki sıfatlarının kaynağın benim ancak.
Demedim mi sana; "kulun işi gücü hangi sebeple düzene girer acaba?" deme;
Sebepsiz, cihetsiz yaratıcı ben'im ancak.
Gönlünde bir ışık varsa bil bakalım, nerede evinin yolu;
İlahi huyluysan eğer, bil ki ev sahibin, efendin ben'im ancak.
Resim alıntıdır.
Resim alıntıdır.